Omdat ik natuurlijk tijdens de coronacrisis ben begonnen is het allemaal wat meer en anders wennen geweest. Of voor mij het werken bij Davinci anders is geworden kan ik dus eigenlijk ook niet beantwoorden. Maar, omdat dit niet de eerste keer is dat ik bij een nieuwe werkgever begin, kan ik natuurlijk wel de “onboarding” vergelijken.
Om de start te vergelijken, moet ik eigenlijk eerst kijken naar mijn vertrek bij mijn vorige werkgever. Het was raar om afscheid van mensen te nemen zonder ze in levende lijve te zien. Daarom leek het ook niet echt afgerond, en als je iets niet afrond is het moeilijk om met iets nieuws te starten. Voor mij voelde het hierdoor meer als een nieuwe opdracht, dan daadwerkelijk een nieuwe werkgever.
Desalniettemin ben ik erg positief over de manier waarop ik begonnen ben bij Davinci. De eerste dag op kantoor met een beperkt aantal mensen was super en ook daarna heb ik regelmatig contact gehad met mijn teamleider en afdelingsmanager. Je merkte aan alles dat je geholpen werd en iedereen leek een extra stapje (online) voor je te willen zetten. Dat beperkt zich niet tot alleen mijn eigen afdeling. Nu ik redelijk mijn draai heb gevonden merk ik dat ik onderdeel wordt van het (Davinci)systeem, maar dat zou waarschijnlijk ook zo zijn als we op kantoor zouden zitten.
Wat ik heel erg positief ervaar is dat ik nu geen tijd kwijt ben aan het wennen aan het koffiezetapparaat, het kopieerapparaat of informele kantoor “regels”. Mijn volledige focus ligt bij de klant en de opdracht. Dat maakt het inwerken in de materie makkelijker, zonder al die andere nieuwe invloeden.
Thuiswerken is ook goed voor het focussen op wat je echt moet doen. Er komt veel op je af en in een vertrouwde, veilige omgeving is het plannen van je werk gemakkelijker, merk ik nu. Daarbij heb ik het geluk dat ik me snel nuttig kon maken. Ik merk dat ik erg fijn werk zonder alle afleidingen, dus wat dat betreft: laat het maar zo!
Doordat ik in deze periode pas bij Davinci ben gekomen, merk ik dat ik meer moeite moet doen om me een Davincier te voelen. Ik heb het namelijk heel erg nodig om onderdeel van een team te worden en dat is toch lastiger vanuit je eigen thuis. En dan werk ik vooral in een team met Avisi en de KNB.
Gelukkig kwam ik er snel achter dat er gelijkgestemden waren met mijn liefde voor golf. Doordat ik meedoe aan de golfcompetitie binnen Davinci leerde ik meer collega’s kennen, buiten de groep waarmee ik samenwerk. Sindsdien heb ik toch wat meer Davinci gevoel en zijn veel voorbij komende namen niet meer iets vaags.
Wel mis ik het werken met het team in een ruimte, de spontane discussies en even wat uittekenen. Dit is nu online en dan is het moeilijker je plekje in de groep te veroveren. Ik merk dat je hiervoor echt meer je best moet doen, zeker als het team al langer samenwerkt.
De meeste impact heeft het thuiswerken op mijn privé-werkverhouding. En dan niet op het gebied van het afsluiten van een dag als je weggaat van kantoor, maar op een positieve manier. Door thuis te werken heb ik geen reistijd en hierdoor kan ik beter plannen wanneer ik werk. Soms werk je de lunch door, een andere dag treuzel je wat meer met de lunch en doe je in de avond nog wat. Maar omdat je dus geen reistijd hebt, merk ik dat ik effectief meer tijd heb voor de kinderen. Nu red ik het wel om half 6 even te gaan kijken bij de hockey, normaal stond ik dan in de file.
Wat betreft de betrokkenheid van Davinci vond ik het “extra” wat men deed erg prettig. Hierbij denk ik aan de online pubquiz, yoga, lunchbox, enz.
Dus al met al ben ik wel blij met het thuiswerken, maar zou ik wel graag de mogelijkheid en vrijheid hebben om naar kantoor te gaan wanneer ik wil. Die vrijheid om te kiezen, dat is wat ik echt mis.